Insulo ‘Darsi’ Izulejo Por Lepruloj ( Poemo )
En Kanado la rakonto pri la trakto
De la malsano ‘Hansen’,ja aĉa akto
Se la skurĝo de ‘lepro’ malsanigis vin
Esperu esti blankul’, kaj ne estu Ĉin’.
Juvelo verde arba belas al okul’
En arkipelago plej bela la Insul’.
En ‘Haro’ la markolo, Insulo ‘Darsi’
Kvazaŭe flosas plezure vin inviti.
Situas ĝi enire al Saliŝha mar’.
Foje leprejo, de karcero kaj koŝmar’,
Insulo ‘Darsi’ en ‘Haro’ la markol’
Leprula izulejo por Ĉina la popol’,
Sen sanigkuraco de iu kuracist’.
Pro atrofio de korpopartoj la persist’
‘Forportu ilin’, kolero, maltolero!
Pro mukozaj aĉnodetoj de la haŭto
Pro aĉaspekto oni timis apudest’
Al homoj afliktitaj de la Biblia pest’
Okazis en Kanado en milnaŭcenta jar’
Maljusta arestado far la policanar’
Oni punportis la leprulojn pro bacil’
Forportis tiujn de urba domocil’
Al insulo Darsi, en Haro la markol’
Ne la blankuloj sed nur ĉina la popol’
Pro timego de la vido de gangreno
Pro la haŭtaj erupcioj la forpreno.
Kabanojn, necesejon, kaj ĝardenon
Konstruis laborantoj la tombejon
Ne la blankuloj sed la malsanuloj mem
Bredis porkojn, ŝafojn, bovinojn por la krem’
Insulo ‘Darsi’ en ‘Haro’ la markol’
Lepruleja karcero por Ĉina la popol’
Sen saniga helpo por tia Kanadan’
Kvankam laboranta li apudesta civitan’
Marŝipo varojn deponis kvaronjare
Medikamentojn ne, nur nutraĵojn are.
Preter plaĝo neniu persono paŝis
Kiam provizojn boatoj proviantis.
Nek flegisto, nek helpema kuracist’
Nenia helpanto eĉ ne purigist’.
Ratoj formordis sennervajn piedfingrojn
Dum Ĉinoj dorme ne sentis la dolorojn.
Post morto kriploj enteriĝis tutsenmane
Postsigno mankis por memori pli humane.
Sed vortoj miaj aŭdigu hontindan la rakonton.
Ĉu mortintaj voĉoj ankoraŭ klamas en la venton?
